Зөвхөн ЭЭЖДЭЭ
Ээж ээ би уг нь таныг намайг анх дуудахад диваажингийн цэцэрлэгийн солонгийн өнгөт хивсэн дээр соно, бялзуухайнуудтай хамт тоглож, сахиусан тэнгэрүүдийн хайрын дунд баясанхан бүжиглэж байсан юм. Гэтэл гэнэт урьд хожид сонсогдоогүй намуухан хоолой “ Миний охион ” хэмээн дуудах нь тэр. Тэрхүү уянгалаг хоолойг сонссон сахиусан тэнгэрүүд дуулалдахаа азнан чагнаж, далайн давалгаа хумин бодолд дарагдсан билээ. Миний явах цаг ирж би дэлхийн хүн болох нь. Би төрлөө. Ээж ээ би ямар азтай юм бэ ? Ээж ээ та минь намайгаа 10 сар халуун дулаан хэвлийдээ тээж, ангир уургаа хөхүүлж өдий зэрэгтээ хүргэсэн билээ. Хэдэн шөнө нойрыг тань хугасалж ядраасан бол ? Хэдэн өдөр зөрүүдэлж таныгаа зовоосон бол ? Хэдэн өдөр таныхаа үгэнд орохгүй уурлуулсан бол ? Магадгүй одоог хүртэл ч юм бил үү ? Хүн гэдэг заавал алдаанаасаа өмнө нь биш алдаа хийснийхээ дараа л суралцаж харамсах юм даа. Ээж ээ охин чинь 20 насны босгийг алхсан ч хийсэн зүйлгүй таныгаа өөрөөс тань тасарч унасан охин үрийн ёсоор ха